Prezentowana w Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy wystawa „Stan Zero” to ostatnia, po „+,-” i „System”, część trzyrozdziałowego projektu, w którym wzięli udział artyści Katedry Grafiki Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Z jednej strony stanowi domknięcie narracyjnej całości, a z drugiej, niczym ostatni odcinek klasycznej, filmowej trylogii, dokonuje introspektywnego zwrotu, kierując uwagę w stronę genezy i zredefiniowania nie tyle metodologicznego pojęcia „jak”, co możliwości współuczestnictwa przez odbiorcę w procesie działań twórczych. Dialogując z widzem na temat „kiedy i gdzie” dokonać wspólnie aktu dywersji oraz świadomego nieposłuszeństwa wobec form instytucjonalnych i systemowej opresji, „Stan zero” to przede wszystkim zaproszenie do udziału w najwyższym wyrazie rewolucyjnego działania – akcie kontestacji.
W opartym właśnie na próbie kolektywnego działania – wespół z odbiorcą, wywrotowym doświadczaniu odbija się najpełniej duch działalności awangardowych ekspresjonistów poznańskich, funkcjonujących na styku kultury polskiej i niemieckiej, a postulujących w sztuce walkę o człowieka. Zakorzenione w heterodoksji grupy „Bunt” (1918-1920) idee niepodległościowe, podobnie jak w przypadku prac artystów biorących udział w wystawie, wyznaczają kierunek nowego porządku rzeczywistości, bez granic, konfliktów narodowych i religijnej tyranii. W tym kontekście na wyróżnienie zasługują praca Michała Tatarkiewicza ilustrująca zarzewie konfliktu pomiędzy Chinami i Japonią o sporne terytorium wysp Senkaku, tryptyk z cyklu Kwiatów Zła Macieja Kuraka, a w szczególność jego nabrzmiały od grzechu kwiat Kler czy w końcu Ja – równie prosta i czytelna w formie, jak i przekazie realizacja Moniki Pich o cenie, jaką przychodzi płacić za wypowiedzenie aktu posłuszeństwa.
Internacjonalistyczne, ale silnie oparte na lokalnych kodach kulturowych, działania twórcze, a także silna potrzeba zawiązania kolektywnej wspólnoty budują pomost pomiędzy działaniami artystów osadzonych w dwóch różnych chronologicznie porządkach, na oddalonych o przeszło 100 lat brzegach historii grafiki. Biorący udział w wystawie nie tylko nie zostali przygnieceni pod naporem monumentalnego obrazu ich poprzedników, ale w istocie dzięki wszystkim procesom i zmianom, jakie na przełomie wieku zaszły na polu medium graficznego, dokonują dzisiaj realizacji proponowanych przez „Bunt” postulatów o konieczności ciągłego przekraczania granic tradycyjnej estetyki, kręgów kulturowych czy utwardzonych podziałów politycznych i ideologicznych. Co więcej, w obrazie tych przemian najlepiej odbija się samo rozszerzenie paradygmatu grafiki warsztatowej i zastąpienie jej przez grafikę artystyczną.
Partnerzy projektu: Muzeum Narodowe w Poznaniu, Muzeum Miejskie w Dreźnie, Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej, Muzeum Miasta Łodzi, Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy, Dolnośląski Ośrodek Kultury i Sztuki, Uniwersytet Zielonogórski, Odra, Format; media: Contemporary Lynx; patronat MKiDN
Artyści: Krzysztof Balcerowiak, Andrzej Bobrowski, Stefan Ficner, Milena Hościłło, Sławomir Iwański, Jarosław Janas, Dorota Jonkajtis, Tomasz Jurek, Kajetan Karczewski, Aleksandra Kosior, Maciej Kozłowski, Maciej Kurak, Agnieszka Maćkowiak, Maryna Mazur, Witold Modrzejewski, Grzegorz Nowicki, Martyna Pakuła, Monika Pich, Maksymilian Skorwider, Ula Szkudlarek, Piotr Szurek, Michał Tatarkiewicz, Radosław Włodarski, Zbigniew Zieliński
Kurator: Maciej Kurak
Organizacja: Dyrektor MOB Andrzej Kuczma / Dziekan WGiKW Andrzej Bobrowski
Koordynacja: starszy kustosz Barbara Chojnacka / Witold Modrzejewski
